തങ്കച്ചന്‍ മുണ്ടന്‍കുന്ന്
ആര്‍ദ്രമാണയല്‍ക്കാരന്‍റെ ചിത്തം
അറിയേണം നമ്മളവന്‍റെ ദുഃഖം
അര്‍ഹമാണാവശ്യമെന്നറിഞ്ഞാല്‍
അര മാത്ര വൈകാതെ നന്മ ചെയ്യാം.
അവഗണിക്കപ്പെട്ടോരമ്മമാരും
അപ്പനും വൈകല്യബാധിതരും
അശരണരായ് പെരുവഴിയരുകില്‍
അന്നമില്ലാതെ തളര്‍ന്നിടുന്നു.
അവരുടെ കണ്ണുനീര്‍ത്തുള്ളിയിലെ
അഗ്നി ജ്വലിക്കുന്ന താപമേററാല്‍
ആയുസ്സുകൊണ്ടൊരര്‍ത്ഥമില്ല
അന്ധകാരം വന്നു മൂടീടുന്നു.
അവലംബഹീനരെ താങ്ങിടുവാന്‍
അരിമയായ് കൈത്തലം നീട്ടിയെന്നാല്‍
ആത്മാവു നിറയുന്ന നിര്‍വൃതിയില്‍
അനശ്വര സ്നേഹത്തിന്‍ മധുനുകരാം.