പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ ജീവിച്ചിരുന്ന ഫ്‌ളോറന്റൈന്‍ പൊളിറ്റിക്കല്‍ ചിന്തകനായ നിക്കോളോ മാക്യവെല്ലി കൗടില്യ തന്ത്രങ്ങള്‍ക്ക് പേരുകേട്ട ഒരാളാണ്. തന്റെ കു(പ്രസിദ്ധമായ) 'പ്രിന്‍സ്' (രാജകുമാരന്‍) എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിലൂടെ മാക്യവെല്ലി മുന്നോട്ടു വച്ച ചാണക്യതന്ത്രം ഇതായിരുന്നു: 'ഭരണാധികാരിക്ക് സിംഹത്തിന്റെ കരുത്തും കുറുക്കന്റെ കൗശലവും ആണ് വേണ്ടത്.' രാഷ്ട്രീയത്തെ ധാര്‍മ്മികതയില്‍ നിന്ന് വേര്‍പെടുത്തിയ തത്കാലിക ഫലദായകത്വത്തിന്റെ മാക്യവെല്ലിയന്‍ തന്ത്രങ്ങളാണ് പില്‍ക്കാലത്ത് രാഷ്ട്രീയത്തിലെ ചാണക്യന്മാര്‍ പയറ്റി തെളിഞ്ഞത്.
ആദ്യകാല രാഷ്ട്രീയ തത്വചിന്തകന്മാര്‍ എപ്പോഴും രാഷ്ട്രീയ ആദര്‍ശവാദത്തിന്റെ (പൊളിറ്റിക്കല്‍ ഐഡിയലിസം) വക്താക്കളായിരുന്നു. രാഷ്ട്രീയം ധാര്‍മ്മികചിന്തകളാല്‍ നയിക്കപ്പെടണമെന്നുള്ള വലിയ ബോധ്യമാണ് പൊളിറ്റിക്കല്‍ ഐഡിയലിസം അഥവാ രാഷ്ട്രീയ ആദര്‍ശവാദത്തിന്റെ അടിവേര്. പ്ലേറ്റോ, അരിസ്‌റ്റോട്ടില്‍, സിസറോ, സെന്റ് അഗസ്റ്റിന്‍ എന്നിവരൊക്കെ ഈ രാഷ്ട്രീയ ആദര്‍ശവാദത്തിന്റെ പ്രയോക്താക്കളായിരുന്നു. തത്വജ്ഞാനിയായ രാജാവ് രാജ്യം ഭരിക്കണം എന്നെഴുതിയ പ്ലേറ്റോയും ധാര്‍മ്മികമൂല്യങ്ങളാല്‍ രാഷ്ട്രീയം നയിക്കപ്പെടണമെന്ന് പറഞ്ഞ പില്‍ക്കാല രാഷ്ട്രീയ ആദര്‍ശവാദികളും ധാര്‍മ്മികഅടിത്തറയുള്ള ഒരു സംശുദ്ധ രാഷ്ട്രീയത്തിന് വേണ്ടി നിലകൊണ്ടവരാണ്.
പഞ്ചായത്തിലേക്ക് ആയാലും പാര്‍ലമെന്റിലേക്ക് ആയാലും ഏതു വഴിക്കും അധികാരം കൊയ്യാനും ധാര്‍മ്മികതയെ മറന്നും തരംതാണ ലക്ഷ്യം കൈവരിക്കാനും ഉള്ള ഹീനശ്രമങ്ങള്‍ മാക്യവെല്ലിയുടെ പ്രേതം നമ്മുടെ രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കളെയും ആവേശിച്ചു എന്നതിന്റെ തെളിവാണ്.
എന്നാല്‍ പതിനഞ്ച് പതിനാറ് നൂറ്റാണ്ടുകളില്‍ മാക്യവെല്ലിയെ പോലുള്ളവരുടെ രംഗപ്രവേശത്തോടെ ഈ സംശുദ്ധ ധാര്‍മ്മിക രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ അടിവേരറുക്കുന്ന പൊളിറ്റിക്കല്‍ റിയലിസം രംഗപ്രവേശം ചെയ്തു. താല്‍ക്കാലിക നേട്ടങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി ഏത് മാര്‍ഗ്ഗവും അവലംബിക്കുന്ന അവസരവാദപരമായ നിലപാടാണ് മാക്യവെല്ലിയുടെ പൊളിറ്റിക്കല്‍ റിയലിസം. സിംഹത്തിന്റെ കരുത്തും കുറുക്കന്റെ കൗശലവും മാത്രം മൂലധനം ആക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കള്‍ താല്‍ക്കാലിക നേട്ടങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി അവസരവാദത്തിന്റെ ബലിക്കല്ലില്‍ ധാര്‍മ്മികതയെയും രാഷ്ട്രീയ സദാചാരത്തെയും ബലികൊടുത്തപ്പോള്‍ നമുക്ക് നഷ്ടമായത് മാര്‍ഗം ലക്ഷ്യത്തെ സാധൂകരിക്കണമെന്നുള്ള ആദര്‍ശവാദമാണ്.
ആദര്‍ശരാജ്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള തന്റെ കൃതിയായ റിപ്പബ്ലിക്കില്‍ യവന ചിന്തകനായ പ്ലേറ്റോ ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞുവച്ചു: തത്വജ്ഞാനിയായ രാജാവ് അഥവാ രാജര്‍ഷി ജനത്തെ നയിക്കണം. തത്വജ്ഞാനിയായ രാജാവിന് വ്യക്തിപരമായ സ്വത്തുക്കള്‍ ഉണ്ടാകാന്‍ പാടില്ല. വ്യക്തിപരമായ സ്വത്തുവകകളോടുള്ള ആഭിമുഖ്യങ്ങള്‍ അഴിമതിയിലേക്കും സ്വജനപക്ഷപാതത്തിലേക്കും ഭരണാധികാരികളെ നയിക്കും എന്ന ചിന്തയാണ് ഇത് പറയാന്‍ അദ്ദേഹത്തെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. 'എമ്പ്രാനല്‍പം കട്ടുഭുജിച്ചാല്‍ അമ്പലവാസികള്‍ ഒക്കെ കക്കും' എന്ന് പ്ലേറ്റോ പണ്ടേ മനസിലാക്കിയിരുന്നു. എന്നാല്‍ പുതിയകാലത്ത് നമ്മുടെ രാഷ്ട്രീയനേതാക്കന്മാര്‍ ദേവന്റെ സ്വര്‍ണ്ണംവരെ കക്കുന്ന വിരോധാഭാസം നമ്മള്‍ കാണുകയാണ്.
രാഷ്ട്രീയത്തെ ധാര്‍മ്മികതയില്‍ നിന്ന് വേര്‍പെടുത്തിയപ്പോള്‍ ഉടനെയുള്ള ഫലദായകത്വം മാത്രം ആയി വിജയത്തിന്റെ മാനദണ്ഡം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഏതു മാര്‍ഗം ഉപയോഗിച്ചും ലക്ഷ്യം നേടാനുള്ള ശ്രമങ്ങള്‍ സമകാലിക രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ ഉയര്‍ന്നുവന്നു. സമകാലിക ഭാരതത്തിലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് രാഷ്ട്രീയവും ഈ മാക്യവെല്ലിയന്‍ തന്ത്രങ്ങളുടെ പുനരവതരണം തന്നെയായി. പഞ്ചായത്തിലേക്ക് ആയാലും പാര്‍ലമെന്റിലേക്ക് ആയാലും ഏതു വഴിക്കും അധികാരം കൊയ്യാനും ധാര്‍മ്മികതയെ മറന്നും തരംതാണ ലക്ഷ്യം കൈവരിക്കാനും ഉള്ള ഹീനശ്രമങ്ങള്‍ മാക്യവെല്ലിയുടെ പ്രേതം നമ്മുടെ രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കളെയും ആവേശിച്ചു എന്നതിന്റെ തെളിവാണ്. 'തെമ്മാടികളുടെ അവസാന അഭയമാണ് രാഷ്ട്രീയം' എന്ന് പരിഹസിച്ച സാമുവല്‍ ജോണ്‍സന്റെ വാക്കുകള്‍ സമകാലിക സമൂഹത്തെ സംബന്ധിച്ചും കൃത്യമാണ്.
അധികാരത്തിലെത്തുന്നതിന് മുന്‍പ് താന്‍ ഒരു സാധാരണക്കാരന്‍ ആണെന്നും ഒരു പാവപ്പെട്ട കൊല്ലപ്പണിക്കാരന്റെ മകന്‍ ആണെന്നും പറഞ്ഞ മുസോളിനി അധികാര ലബ്ധിക്കുശേഷം കൂട്ടുപിടിച്ചത് കോര്‍പറേറ്റുകളെയാണ്. നമ്മുടെ നാട്ടിലുമുണ്ടല്ലോ ഇത്തരം അവതാരങ്ങള്‍! അധികാരം പൊതുജന സേവനത്തിനാണെന്ന അടിസ്ഥാന മൂല്യം വിസ്മരിക്കുമ്പോള്‍ മാക്യവെല്ലി വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവനും ഗാന്ധി വീഴ്ത്തപ്പെട്ടവനുമാകും. തന്റെ രാഷ്ട്രീയ നയങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനം എന്തായിരിക്കണം എന്ന് ഗാന്ധിയോട് ചോദിച്ച നെഹ്‌റുവിനോട് ഗാന്ധി പറഞ്ഞ മറുപടി ഇപ്രകാരമാണ്: ഒരു പദ്ധതി വിഭാവനം ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഏറ്റവും ചെറിയ മനുഷ്യന്റെ അഭ്യുദയത്തിന് ഉപകരിക്കുമെങ്കില്‍ മുന്നോട്ടുപോവുക. കോര്‍പറേറ്റുകള്‍ നിയന്ത്രിക്കുന്ന സമകാലിക ലോകത്തില്‍ സബര്‍മതി അകലെയാണ്, മാക്യവെല്ലിയുടെ ഫ്‌ളോറന്‍സ് ആണ് അടുത്ത്. മഹാത്മാവിന്റെ സത്യാന്വേഷണ പരീക്ഷണങ്ങളെ സിംഹത്തിന്റെ കരുത്തും കുറുക്കന്റെ കൗശലവുമുള്ള മാക്യവെല്ലിയുടെ രാജകുമാരന്‍ (Prince) കീഴടക്കുമ്പോള്‍ സാധാരണക്കാരന്റെ 'ഹേ റാം' നിലവിളി നേര്‍ത്തുപോകുന്നു.