ആര്‍തര്‍ എഡിംഗ്ടണ്‍ എന്ന് പേരുള്ള ചില്ലറക്കാരനല്ലാത്ത ഒരു പുള്ളിയുണ്ടാ യിരുന്നു. ഒരു അടിപൊളി അസ്‌ട്രോണമറും സയന്റിസ്റ്റുമൊക്കെയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സംഭവമാണേ. നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കിയിരുന്നതിനോടൊപ്പം പുള്ളിക്ക് ഫിലോസഫി, സയന്‍സ്, മതം... ഇതിലൊക്കെ ഒരു പ്രത്യേക കമ്പമായിരുന്നു.
സയന്‍സ് മാത്രം വലുത്, മറ്റ് ആത്മീയകാര്യങ്ങളൊക്കെ വെറും ഉടായിപ്പെന്ന് പറയുന്നതിനോടു പുള്ളിക്ക് തീരെ താല്‍പര്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ദൈവത്തെ പുള്ളി ഒരു 'ലോകആത്മാവ്' (WorldSpirit) എന്നൊക്കെയാണ് വിളിച്ചത്. പേരു കേട്ട് ഞെട്ടണ്ട കേട്ടോ!
സയന്‍സ് പഠിച്ചു മുന്നോട്ടു പോയാല്‍ ഈ 'ലോകആത്മാവിലേക്ക്' എത്താന്‍ പറ്റും എന്നാണ് പുള്ളി വിശ്വസിച്ചത്. ഇപ്പോഴത്തെ സയന്‍സ് വച്ചു നോക്കിയാല്‍ ഒരു 'പ്രപഞ്ച മനസ്സ്' (Universal mind) എന്നൊക്കെയുള്ള ഐഡിയ അത്ര മോശമല്ല, അത്യാവശ്യം കണക്റ്റഡ് ആണെന്നാണ് പുള്ളി പറയുന്നത്.
നമ്മള്‍ നമ്മുടെ വീട്ടിലുള്ളവരെ വെറും ആറ്റങ്ങളോ കോര്‍ക്കുകളോ ആയി കാണുന്നില്ലല്ലോ, അതുപോലെ ദൈവത്തെ വെറും സയന്‍സിന്റെ സ്‌കെയില്‍ വച്ച് അളന്നെടുക്കാന്‍ പറ്റില്ലെന്ന് പുള്ളി ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു. അതോണ്ട് ഒരു വിശ്വാസത്തിന്റെ, ഒരു മതത്തിന്റെ കൂടെ ഒരു ടച്ച് അത്യാവശ്യമാണത്രേ.
പല സയന്റിസ്റ്റുകള്‍ക്കും ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത ദൈവത്തിന്റെ 'വ്യക്തിപരമായ' വശം എഡിംഗ്ടണ്‍ന് ഒരു പ്രശ്‌നമേ ആയിരുന്നില്ല. സയന്‍സും മതവും ഒരുമിച്ച് ദൈവ ത്തിന്റെ ആ 'പേര്‍സണല്‍ ഫീല്‍' കാണിച്ചു തരണം എന്നാണ് പുള്ളിയുടെ തിയറി. നമ്മുടെ ഓരോ ദിവസത്തെ കാര്യങ്ങളുടെയും തിരക്കിനിടയില്‍ ഈ 'ലോക ആത്മാവിനെ' ഒരു 'ആത്മാവ് മറ്റൊരു ആത്മാവിനോട്' എന്ന സിമ്പിള്‍ ഫോര്‍മുല യില്‍ അടുക്കാന്‍ ശ്രമിക്കണം. അതാണ് പുള്ളിയുടെ കണക്കില്‍ ശരിക്കുള്ള മതം.
അതുകൊണ്ട് ചുരുക്കത്തില്‍, എഡിംഗ്ടണ്‍ന്റെ അഭിപ്രായത്തില്‍ ദൈവം എന്നു പറയുന്നത് ഒരു 'പേര്‍സണല്‍ കണക്ഷന്‍' ആണ്, അല്ലാതെ വെറും സയന്‍സ് ഇക്വേഷനില്‍ ഒതുങ്ങുന്ന ഒന്നല്ല! പൊളി സംഗതി അല്ലേ?