ട്യൂമറുമായുള്ള രണ്ടുവര്ഷത്തെ പോരാട്ടത്തിനൊടുവില് ഇടതുകാല് മുറിച്ചുമാറ്റപ്പെട്ടപ്പോള്, 12-ാം വയസ്സില് ലൊറേന ഡി അലസ്സാന്ഡ്രോ അംഗവൈകല്യമുള്ളവളായി. അവളുടെ ഇടവകയില് സജീവ പങ്കാളിയായിരുന്ന അവള് കൗമാരപ്രായത്തില് തന്നെ ഒരു യൂത്ത് കാറ്റക്കിസ്റ്റായി. കുര്ബാനയില് പാടുന്നതും ഗിറ്റാര് വായിക്കുന്നതും അവള് ആസ്വദിച്ചു, ശക്തമായ ആത്മീയതയും ഉണ്ടായിരുന്നു.
1980-ലെ വേനല്ക്കാലത്ത്, റോമില് നിന്നുള്ള മറ്റ് മതബോധന വിദഗ്ധരുമായി ഡി അലസ്സാന്ഡ്രോ ഔവര് ലേഡി ഓഫ് ലൂര്ദ് ദേവാലയത്തിലേക്ക് തീര്ത്ഥാടനം നടത്തി. 1981 ജനുവരിയില് അവള്ക്ക് ശ്വാസകോശ അര്ബുദം ഉണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തി. 1981 ഏപ്രില് 3-ന് അവള് മരിച്ചു.
മരിയ ക്രിസ്റ്റീന ഓഗിയര് 4 വയസ്സുള്ളപ്പോള് ബ്രെയിന് ട്യൂമര് ഉണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തി. ആജീവനാന്ത രോഗം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, മരിയ രോഗികളെ സഹായിക്കാന് സ്വയം സമര്പ്പിച്ചു. 1970-കളില് കൗമാരപ്രായത്തില്, ഇറ്റലിയില് ഗര്ഭച്ഛിദ്രത്തെച്ചൊല്ലി നടക്കുന്ന കടുത്ത സംവാദങ്ങളില് സ്വയം പങ്കാളിയാകാന് അവള്ക്കു തോന്നിയിരുന്നു. ഒരു പ്രാദേശിക ആശുപത്രിയിലെ പ്രസവചികിത്സയുടെയും ഗൈനക്കോളജിയുടെയും തലവനായ അവളുടെ പിതാവിനൊപ്പം അവര് ഗര്ഭസ്ഥ ജീവിതത്തെ പിന്തുണച്ച് സംഭാഷണങ്ങള് നടത്തി. ഈ മീറ്റിംഗുകള് പിന്നീട് 1978-ല് ഇറ്റലിയിലെ ആദ്യത്തെ 'എയ്ഡ് ടു ലൈഫ്' സെന്ററിന്റെ ഉറവിടമായി മാറി. ഇത് ദേശീയ പ്രോലൈഫ് സംഘടനയായ മൂവ്മെന്റ് ഫോര് ലൈഫിനും പ്രചോദനമായിരുന്നു.