ദൈവാവബോധം സജീവമാക്കീടുവാന്
കാവ്യാനുഭൂതികള് സ്വായത്തമാക്കണം.
മാരിവില്പ്പാലം തീര്ക്കുന്നു കാവ്യം,
മര്ത്ത്യനുമീശനും മധ്യത്തില് താന്,
മാനസമുള്ളവര് മാനവരാകുമ്പോള്
നൂനമാദൈവം രഹസ്യമാര്ക്കും.
കേവലപ്രേമം സജീവമാകുമ്പോള്
കാവ്യാത്മകം തന്നെ ജീവിത സാഫല്യം.
എന്നുമവാച്യമാം കേവലമാം ഭാഷ
തന്നെയാണോര്ക്കണം, കാവ്യഭാഷ.
കണ്ണീരിനാകും വെളിവാക്കുവാനെല്ലാം
മന്നിതില് മര്ത്ത്യന്റെയാശകളൊക്കെയും.
വാക്കുകളെക്കാളെത്ര വാചാലമൂഴിയില്
നോക്കും ചിരിയും മൗനവുമെന്നാളും,
കാവ്യത്തിന്നാശയം വ്യക്തമല്ലെങ്കിലും
തൂവുമനുഭൂതി മാനസതാരിതില്.
രാഗവും താളവും ഭാവവും ചേര്ന്നൊരു
സംഗീതം പോലെയതീവ രമ്യാത്മകം
ദൈവാവബോധം സജീവമാക്കീടുവാന്
കാവ്യാനുഭൂതികള് സ്വായത്തമാക്കണം.