മന്ദസ്മിതം തൂകി ആരെയും ദൈവേച്ഛ
പാതയില്‍ യേശുവിന്‍ സ്‌നേഹം നിറയ്ക്കുന്ന
തിരുവസ്ത്രധാരിയായ് ഭൂവിലും വിണ്ണിലും
ചെറിയാനച്ചന്‍ ചാര്‍ത്തി പ്രതിരൂപമായ്.
അത്യുന്നതങ്ങളില്‍ അമരുന്ന കര്‍ത്താവിന്‍
അന്തഃപുരത്തിലെ ആത്മീയ ശ്രേണിയില്‍
അണഞ്ഞപാദത്തിലെന്‍ ആരൂഢമോദത്താല്‍
അങ്ങേക്കൊരായിരം സ്‌നേഹോപഹാരങ്ങള്‍.
എന്നെന്നുമൊരു ദീര്‍ഘസ്വപ്‌നസാക്ഷ്യമ്പോലെ
മനതാരിലെത്തുന്ന വൈദികശ്രേഷ്ഠനെ
മാനസ്സദര്‍പ്പണ രൂപത്തിലെന്നപോല്‍
പാദനമസ്‌കാരമര്‍പ്പിച്ചു നല്കിടാം
വെള്ളിമേഘങ്ങള്‍ക്കുമപ്പുറം സ്വര്‍ഗീയ
ലക്ഷ്യത്തിലങ്ങേ ഞാന്‍ കാണുന്നു ദൈവിക
ദാസന്റെ പാദാരബിന്ദുവിലെന്റെയും
ശീര്‍ഷപ്രണാമങ്ങള്‍ അര്‍പ്പിച്ചുകൊള്ളട്ടെ.
തെല്ലൊട്ടുമില്ലായിരുന്നു നിന്‍ഹൃത്തിലായ്
താനെന്നഹം പൂണ്ട യാതൊരു ലാസ്യവും
സ്വച്ഛന്ദപാതയില്‍ എന്തും ഗ്രഹിക്കയാല്‍
സ്വാര്‍ത്ഥമോഹങ്ങളൊട്ടില്ലാത്ത ഭാവവും
ഇന്നല്ലയെങ്കിലാ നാളെയൊരിക്കല്‍ ഞാന്‍
എത്തിടുമൊരു പരേതാത്മാവിന്റെ ഭാവമായ്
അന്നുമീയിടയന്റെ പരമാര്‍ത്ഥ സാരത്തെ
ആര്‍ദ്രമായറിയണേ സൂക്ഷ്മം ഗ്രഹിച്ചു നീ.
