ഇഗ്‌നേഷ്യന്‍ ആത്മീയത, ആദിമ ക്രിസ്ത്യന്‍ ചിന്തകള്‍, കേരളത്തിലെ സഭയിലെ ഒരു വിശുദ്ധ സംവാദത്തിന് ആധുനിക സങ്കീര്‍ണ്ണതകള്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്ന വെല്ലുവിളികള്‍ എന്നിവയില്‍ നിന്നുള്ള ഉള്‍ക്കാഴ്ചകള്‍ ഉള്‍ക്കൊണ്ടുകൊണ്ട്, വിവേചനത്തിന്റെയും അനുസരണത്തിന്റെയും പരസ്പരബന്ധം ഈ ലേഖനം പരിശോധിക്കുന്നു.
അനുസരണത്തിന്റെ സാരാംശം ദൈവഹിതത്തോടുള്ള വിന്യാസമാണ്. അനുസരണം, അതിന്റെ പരിശുദ്ധമായ രൂപത്തില്‍, ദൈവഹിതവുമായി തന്റെ ചിന്തകളെയും പ്രവര്‍ത്തികളെയും സ്വയം അന്വേഷിക്കുകയും ക്രമീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന പ്രവര്‍ത്തനമാണ്. സ്രഷ്ടാവിന്റെ രൂപകല്‍പ്പനയോടുള്ള ഹൃദയംഗമമായ പ്രതികരണമാണിത്, അവന്റെ സ്‌നേഹത്തിന്റെ അംഗീകാരവും അവന്റെ ഇഷ്ടം നിറവേറ്റുന്നതിനുള്ള പ്രതിബദ്ധതയും ഇതില്‍ ആഴമായി പ്രതിഫലിക്കുന്നു. വിവേചനത്തിന്റെയും അനുസരണത്തിന്റെയും പ്രമേയം പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യുക എന്നത് ആത്മീയതയുടെ ഹൃദയത്തിലേക്കുള്ള ഒരു യാത്ര ആരംഭിക്കുക എന്നതാണ്, അവിടെ ദൈവികവും മനുഷ്യനും കൂടിച്ചേര്‍ന്ന് ലക്ഷ്യത്തിന്റെയും പൂര്‍ത്തീകരണത്തിന്റെയും ജീവിതം രൂപപ്പെടുത്തുന്നു. ഇഗ്‌നേഷ്യന്‍ ആത്മീയത, ആദിമ ക്രിസ്ത്യന്‍ ചിന്തകള്‍, കേരളത്തിലെ സഭയിലെ ഒരു വിശുദ്ധ സംവാദത്തിന് ആധുനിക സങ്കീര്‍ണ്ണതകള്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്ന വെല്ലുവിളികള്‍ എന്നിവയില്‍ നിന്നുള്ള ഉള്‍ക്കാഴ്ചകള്‍ ഉള്‍ക്കൊണ്ടുകൊണ്ട്, വിവേചനത്തിന്റെയും അനുസരണത്തിന്റെയും പരസ്പരബന്ധം ഈ ലേഖനം പരിശോധിക്കുന്നു.
അനുസരണത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം: സ്‌നേഹത്തില്‍ ദൈവഹിതം തിരിച്ചറിയല്‍
അനുസരണത്തിന്റെ കാതല്‍ ദൈവത്തിന്റെ സ്‌നേഹത്തിന്റെ അംഗീകാരവും മനുഷ്യരാശിയുടെ മുഴുവന്‍ രക്ഷയുടെ ലക്ഷ്യവുമാണ്. ഇഗ്‌നേഷ്യസിന്റെ പ്രായോഗികതയും അടിസ്ഥാനവും (principle and foundation) ഈ അടിസ്ഥാന സത്യത്തെ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നു, ദൈവഹിതം മനുഷ്യരാശിയെ സ്തുതിക്കാനും സേവിക്കാനും അവന്റെ പദ്ധതിയുടെ പൂര്‍ത്തീകരണത്തിലൂടെ രക്ഷിക്കാനുമാണ്. അതിനാല്‍, അനുസരണം ഒരു നിഷ്‌ക്രിയമായ സമ്മതമല്ല, മറിച്ച് ദൈവത്തിന്റെ മഹത്തായ രൂപകല്‍പ്പനയിലെ സജീവമായ പങ്കാളിത്തമാണ്. ദൈവത്തിന്റെ പ്രകടനമായി ജീവിക്കുക എന്നതാണ് മാനവികതയുടെ മഹത്വം എന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ച വിശുദ്ധ ഐറേനിയസിന്റെ ദൈവശാസ്ത്രവുമായി ഇത് പ്രതിധ്വനിക്കുന്നു. അതിനാല്‍, അനുസരണം, ആത്മീയ ദാരിദ്ര്യം ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന ഒരു പ്രവൃത്തിയായി മാറുന്നു ദൈവത്തിന്റെ ദൈവിക ഉദ്ദേശ്യത്തിന് അനുകൂലമായി സ്വയം ഇച്ഛാശക്തി മാറ്റിവയ്ക്കാനുള്ള സന്നദ്ധത. ഇന്നത്തെ സാഹചര്യത്തില്‍, കേരളത്തിലെ സഭ ഓരോ തീരുമാനത്തിലും പ്രാര്‍ത്ഥനയോടും ശരിയായ വിവേചനത്തോടും കൂടി ദൈവഹിതം നോക്കേണ്ടതുണ്ട്.
വൈവിധ്യത്തില്‍ യോജിപ്പുള്ള ജീവിതം: സാര്‍വത്രിക മാനവികതയുടെ തത്വങ്ങളും സഭയുടെ വ്യക്തിപരമായ ആഹ്വാനവും
ഒരു ദൈവിക സത്തയില്‍ ആരോപിക്കപ്പെടുന്ന പദ്ധതി ഒരൊറ്റ, കര്‍ക്കശമായ കല്‍പ്പനയല്ല, മറിച്ച് സാര്‍വത്രിക വശങ്ങളും വ്യക്തിഗത ക്ഷണങ്ങളും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങളുടെ യോജിച്ച ക്രമീകരണമാണ്. അനുസരണ സ്വഭാവമുള്ള ഒരു ജീവിതം നയിക്കുന്നതിനുള്ള അടിസ്ഥാന അടിത്തറയായി കല്‍പ്പനകള്‍ വര്‍ത്തിക്കുന്നു, അതിനാല്‍ മനുഷ്യന്റെ നിലനില്‍പ്പിന് അടിവരയിടുന്ന ധാര്‍മ്മിക ഘടനയെ ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിക്കുന്നു. ദൈവത്തിന്റെ പ്രത്യേക ആഗ്രഹങ്ങള്‍ നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്ന പ്രക്രിയയ്ക്ക് പരിശുദ്ധാത്മാവ് നല്‍കുന്ന നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളോടുള്ള അഗാധമായ സംവേദനക്ഷമത ആവശ്യമാണ്. യേശുവിന്റെ ജീവിതത്തില്‍ കാണിച്ചിരിക്കുന്നതുപോലെ, വിവേചന പ്രക്രിയ, ദൈവിക ഹിതവുമായി വ്യക്തിഗത ഇച്ഛയെ അനുരഞ്ജിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു മാര്‍ഗമായി വര്‍ത്തിക്കുന്നു. വിദഗ്ദ്ധാഭിപ്രായമാരായലും കൂടിയാലോചനയും പൊതുവായ ധാരണയിലും ഇഗ്‌നേഷ്യസിന്റെ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതിന്റെ പ്രാധാന്യം, തന്റെ സമൂഹത്തില്‍പെട്ട ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും (cura Personalis) ആ സമൂഹത്തില്‍ പങ്കിട്ട വിവേചനാധികാരത്തിന്റെ നിര്‍ണായക പങ്കിനെ എടുത്തുകാണിക്കുന്നതിലാണ്. ക്രമാനുഗതമായ വിവേചന പ്രക്രിയ ദൈവത്തിന്റെ സത്യത്തെ മനസ്സിലാക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു ഉപാധിയായി വര്‍ത്തിക്കുന്നു, ആത്യന്തികമായി ഒരാളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ പാരമ്യത്തില്‍ അതു പൂര്‍ണ്ണമായ വെളിപാടില്‍ അവസാനിക്കുന്നു.
വിവേചന പ്രക്രിയ: ഗതിനിയന്ത്രണം അനിശ്ചിതത്വം
അനിശ്ചിതത്വം എന്ന ആശയം സഭാ സമൂഹത്തിനുള്ളില്‍ ആത്മീയ അനുഭവങ്ങളുടെ സാമുദായിക പങ്കിടലിന്റെ പ്രാധാന്യം എടുത്തുകാണിക്കുന്നു. അപ്പോസ്തലനായ പോളും (ഗലാ 1:1524, അപ്പ 15: 131) ലയോളയിലെ ഇഗ്‌നേഷ്യസും ആത്മീയ വിവേചനാധികാരമുള്ള ആളുകളുമായി കൂടിയാലോചിച്ച് അവരുടെ ഉള്‍ക്കാഴ്ചയ്ക്കായി സാധൂകരണം തേടുന്ന രീതി പ്രകടമാക്കി. ആധികാരികമായ വിവേചനശക്തിയുടെ പ്രകടനം, ഒരു വ്യക്തിയുടെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ ഉല്‍പ്പാദിപ്പിക്കുന്ന ഫലങ്ങള്‍ അനുസരിച്ച്, കാലം പുരോഗമിക്കുമ്പോള്‍ പ്രകടമാകുന്നു. ഇഗ്‌നേഷ്യസിന്റെ വ്യക്തിപരമായ അനുഭവങ്ങള്‍ അനുസരണത്തെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള പ്രഭാഷണത്തിലേക്ക് വെളിച്ചം വീശുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിവേചന പ്രക്രിയയുടെ സാക്ഷ്യമായി വര്‍ത്തിച്ചു. നിലവിലെ സാഹചര്യത്തില്‍, അനുസരണം പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളോടുള്ള അഗാധമായ സ്വീകാര്യതയെ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നു, അതിന്റെ ഉപദേശവുമായി യോജിപ്പിച്ച് പരിണമിക്കുന്ന സാഹചര്യങ്ങളുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നു. സിറോ മലബാര്‍ മെത്രാന്മാരുടെ ഈ സിനഡല്‍ കൂടിച്ചേരലും തീരുമാനങ്ങളും ദൈവഹിതമറിയാലാണോ എന്ന് പൗലോസിനെയും ഇഗ്‌നേഷ്യസിനെയെയും പോലെ ചോദിക്കേണ്ട സമയം ഒട്ടു അതിക്രമിച്ചട്ടില്ല. ഒന്ന് മനസിരുത്തി പരിശുദ്ധവാവിന്റെ കൃപയ്ക്കായി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചാല്‍ തീരാവുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങളെ ഇന്ന് സിറോ മലബാര്‍ സഭയില്‍ ഉള്ളു. പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ വിളിയെ അനുസരിക്കുന്ന പ്രവര്‍ത്തനം, മെച്ചപ്പെട്ട വ്യക്തത, ഐക്യം, നിസ്വാര്‍ത്ഥത, സ്ഥിരോത്സാഹം എന്നിവയുള്‍പ്പെടെ നിരവധി നല്ല ഫലങ്ങളിലേക്ക് നയിക്കുന്നു, ഇത് ദൈവിക തത്ത്വങ്ങളുമായി തങ്ങളെത്തന്നെ അണിനിരത്താന്‍ മെത്രാന്മാരെയും ജനങ്ങളെയും സഹായിക്കുന്നു.
ഇഗ്‌നേഷ്യസ് ലയോളയും അനുസരണവും
വിവേചന പ്രക്രിയയുടെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍, ലൊയോളയിലെ ഇഗ്‌നേഷ്യസ് ദൈവത്തിലുള്ള വികാരാധീനവും പരിവര്‍ത്തനപരവുമായ വിശ്വാസത്തിന്റെ ഉത്തമ മാതൃകയായി കണക്കാക്കാം. വ്യക്തിയുടെ സമീപനത്തില്‍ കേവലം യുക്തിസഹമായ അന്വേഷണം മാത്രമല്ല, അമാനുഷികതയുടെ സ്വാധീനത്തോടുള്ള സന്നദ്ധതയും പ്രതികരണവും ഉള്‍പ്പെടുന്നു. ഇഗ്‌നേഷ്യസ് തന്റെ സഹപ്രവര്‍ത്തകരില്‍ നിന്ന് സ്ഥിരമായി ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്ന തീക്ഷ്ണമായ പ്രാര്‍ത്ഥനകളുടെ ഉദാഹരണത്തില്‍ ഈ വിവേചനകലയുടെ ആത്മീയമായ പ്രകടനം വ്യക്തമാണ്. അനുസരണത്താലും പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ സ്വാധീനത്താലും നയിക്കപ്പെടുന്ന, സമൂഹത്തിന്റെ പിന്തുണയുമായി അപഗ്രഥനപരമായ ന്യായവാദം സമന്വയിപ്പിക്കുന്ന ഒരു യോജിപ്പുള്ള തീരുമാനമെടുക്കല്‍ വിവേചന പ്രക്രിയ കൈവരിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയാണ് ഇഗ്‌നേഷ്യസ് നല്‍കിയിരിക്കുന്ന ഇത്തരത്തിലുള്ള ഉദാഹരണം വ്യക്തമാക്കുന്നത്.
ജെസ്യൂട്ട് അനുസരണം ഒരു യജമാനന്റെ അടിമയുടെ വിധേയത്വമോ, ഒരു കുട്ടി അവരുടെ മാതാപിതാക്കളോട് അനുസരിക്കുന്നതോ, അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു വിദ്യാര്‍ത്ഥി അധ്യാപകന് സമര്‍പ്പിക്കുന്നതോ അല്ല. മറിച്ച്, ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതി വിവേചിച്ചറിയുന്ന പ്രക്രിയയില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടിരിക്കുന്ന പക്വതയുള്ള രണ്ട് വ്യക്തികള്‍ക്കിടയില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന അനുസരണമാണ്. അതിനാല്‍, കത്തോലിക്കാ സഭയിലെ മറ്റ് സമൂഹങ്ങളിലും സഭയില്‍ ഉടനീളവും കാണപ്പെടുന്ന അനുസരണവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോള്‍, ജെസ്യൂട്ട് അനുസരണം എന്ന ആശയത്തിന് കാര്യമായ വ്യത്യാസമൊന്നുമില്ലെന്ന് വാദിക്കാം. എല്ലാവരും ഇത് തന്നെയാണ് വ്രതമായി സ്വീകരിക്കുന്നത്.
അനുസരണ വ്രതം: വിവേചനാധികാരം സാധൂകരിക്കുന്നു
ഈശോ സഭ സമൂഹത്തിലെ അനുസരണ വ്രതം, പ്രത്യേകിച്ച് ഈശോ സഭ അധികാരിയുടെ മേല്‍നോട്ടത്തില്‍ നടക്കുമ്പോള്‍, ഒരു സാമൂഹിക പരിശ്രമമാണ്. സഭാധികാരിയുടെ പങ്കല്ല മറിച്ചു താന്‍ വഹിക്കുന്ന പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ പ്രത്യേക പങ്കാണ് വിവേചനപ്രക്രിയയെ ശക്തമായി സ്വാ ധീനിക്കുന്നത്. അധികാരിയുടെ വൈദഗ്ധ്യവും ആത്മീയ മാര്‍ഗനിര്‍ദേശവും ദൈവത്തിന്റെ ദൈവിക പദ്ധതികളെക്കുറിച്ചുള്ള കൂട്ടായ ഗ്രാഹ്യത്തിന് ഗണ്യമായ സംഭാവന നല്‍കുന്നു. എല്ലാ വര്‍ഷവും, ഓരോ ഈശോസഭാംഗവും അവരുടെ പ്രവിശ്യ തലവനുമായുള്ള തങ്ങളുടെ സംഭാഷണം താനും, സമൂഹവും, ദൈവവുമായുള്ള സ്‌നേഹത്തിന്റെയും അനുരഞ്ജനത്തിന്റെ പ്രകടനമായ സാക്ഷ്യമാണ്. ഈ സംഭാഷണത്തില്‍ ഓരോ ഈശോസഭാകാരനും കാണുന്നത് ദൈവത്തിന്റെ ഹിതമാരായാല്‍ ആണ്. ഒടുവില്‍, ഉദ്ദേശിച്ച പ്രവര്‍ത്തന പാതയുടെ ഏകീകരണത്തിന് കാരണമാകുന്ന തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളിലേക്ക് ഈ രണ്ടു വ്യക്തികളെയും നയിക്കുന്നതായി കാണാം. ഈ ഘട്ടത്തിലുടനീളം ഈ രണ്ട് വ്യക്തികള്‍ തമ്മിലുള്ള യഥാര്‍ത്ഥ ബന്ധങ്ങളുടെയും സത്യസന്ധമായ ആശയവിനിമയത്തിന്റെയും ഉറപ്പു ഇല്ലാത്ത പക്ഷം ഇഗ്‌നേഷ്യസ് ഈ പ്രക്രിയ നന്നായി നടക്കില്ല എന്നറിഞ്ഞു വച്ചുകൊണ്ടു തന്നെ പ്രൊവിന്‍ഷ്യലിന്റെ കൂടിയാലോചന സമൂഹത്തിന്റെ (Consultors) പ്രാധാന്യ വും എടുത്തു കാട്ടുന്നു. ഇത് ദൈവിക ഹിതം അനുസരിക്കലാണ്, മറിച്ചു സഭാധികാരിയുടെ ഇംഗിതത്തിനു വരുന്ന തോന്നലുകള്‍ അനുസരിക്കലല്ല. ഇവിടെ അനുസരിക്കുന്ന ഈശോസഭ വ്യക്തിയേക്കാളും കല്പന പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന സഭാധികാരി എത്രത്തോളം വിവേചന കലയുള്ളവനും, ദൈവിക ഹിതം ആരായുന്നവനുമാകണമെന്നു ഇഗ്‌നേഷ്യസ് തുറന്നു കാട്ടുന്നു.
സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെയും ആത്മീയ മുന്‍ഗണനകളുടെയും പങ്ക്
യഥാര്‍ത്ഥ വിവേചനാധികാരത്തിന്റെ വികസനം നിരവധി വ്യവസ്ഥകളെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു, അവയില്‍ സ്വാതന്ത്ര്യം പരമപ്രധാനമാണ്. സ്വാതന്ത്ര്യം നേടുന്നതിന് ഒരു വ്യക്തിയുടെ ലൗകിക സ്വത്തുക്കളുമായുള്ള ബന്ധം ഉപേക്ഷിക്കാനും പകരം അവരുടെ ആത്മീയ ലക്ഷ്യവുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്ന പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍ഗണന നല്‍കാനുമുള്ള തയ്യാറെടുപ്പ് ആവശ്യമാണ്. വിവേചനബുദ്ധി വളര്‍ത്തിയെടുക്കുന്നതിന്, അനിയന്ത്രിതമായ പ്രേരണകളില്‍ നിന്ന് വിട്ടുനില്‍ക്കേണ്ടത് നിര്‍ണായകമാണ്, കാരണം ഈ ബന്ധങ്ങള്‍ ദൈവിക അനുസരണം പിന്തുടരുന്നതിന് തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കുന്നു. സൃഷ്ടാവിനോടുള്ള തീവ്രമായ ആഗ്രഹത്തിലേക്ക് ഒരാളുടെ അഭിനിവേശം തിരിച്ചുവിടേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത ഊന്നിപ്പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നിസ്സംഗതയുടെ ഇഗ്‌നേഷ്യന്‍ തത്വം ഈ ആവശ്യത്തെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നു.
സീറോ മലബാര്‍ സഭയ്ക്കുള്ളിലെ നിലവിലെ അവസ്ഥ കത്തോലിക്കാ സഭയുടെ വിശാലമായ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ ഒരു പുതുമയുള്ള സംഭവമല്ല. മിലാന്‍ രൂപതയുടെ ചരിത്ര സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ ഈ വിഷയം ഒരു പ്രമുഖ മാതൃകയായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു. മറ്റുള്ളവരുടെയും തന്റെയും ആഗ്രഹങ്ങളെ ധിക്കരിച്ചുകൊണ്ട്, ജനങ്ങളുടെ കാഴ്ചപ്പാടുകള്‍ മനസ്സിലാക്കാന്‍ ബിഷപ്പ് ധൈര്യം പ്രകടിപ്പിക്കുകയും, ആത്യന്തികമായി ദൈവിക മാര്‍ഗനിര്‍ദേശം തേടുകയും ചെയ്തതിന്റെ ഉദാഹരണമാണ് ഇന്ന് ഇറ്റലിയിലെ മിലന്‍ രൂപത. സിറോ മലബാര്‍ സിനഡിലെ ഓരോ അംഗവും വ്യക്തിഗത സിനഡല്‍ മെത്രാന്മാരോട് അമിതമായ അടുപ്പം വളര്‍ത്തിയെടുക്കുന്നതില്‍ നിന്ന് വിട്ടുനില്‍ക്കുന്നത് വളരെ അഭികാമ്യമാണ്. പകരം, അവര്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനയിലും വിവേചനത്തിലും ഏര്‍പ്പെടണം, സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ അവസ്ഥയില്‍ ദൈവഹിതം തേടണം. ഈ സമീപനം സീറോ മലബാര്‍ സഭയ്ക്കുള്ളിലെ മേല്‍പ്പറഞ്ഞ പ്രശ്‌നത്തെ ഫലപ്രദമായി കൈകാര്യം ചെയ്യാന്‍ സാധിക്കും.
ക്രൈസ്തവ അനുസരണം: ദൈവിക ഹിതത്തിനും കൂട്ടായ തീരുമാനങ്ങള്‍ക്കുമുള്ള അധികാരം
കൂടാതെ, അധികാര സ്ഥാനങ്ങളില്‍ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് വഴങ്ങുക എന്ന പരമ്പരാഗത ആശയത്തെ ക്രൈസ്തവ അനുസരണം മറികടക്കുന്നു. നേരെമറിച്ച്, അത് ദൈവിക ഹിതത്തോടുള്ള വികസിത സമര്‍പ്പണത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു, ഇത് സുവിശേഷ ഉപദേശങ്ങളുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്ന ഒരു ജീവിതശൈലിയിലൂടെ കാണിക്കുന്നു. ദൈവിക ഹിതവുമായി സ്വയം യോജിപ്പിക്കാന്‍ യേശു തുടര്‍ച്ചയായി ശ്രമിച്ചു, അത് ആളുകള്‍ക്ക് കഷ്ടപ്പാടുകള്‍ വരുത്തിയ നിയമങ്ങള്‍ മതപരവും രാഷ്ട്രീയവുമായ അധികാരത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യാന്‍ അവനെ നയിച്ചു. മതപരമായ അനുസരണ പ്രക്രിയയില്‍ സഭ അധികാരിയുടെയും മറ്റു കൂടെയുള്ള സഹ യാത്രികരുടെയും സജീവ പങ്കാളിത്തം ഉള്‍പ്പെടുന്നു, കാരണം അവര്‍ ഒരുമിച്ച് തീരുമാനമെടുക്കല്‍ പ്രക്രിയയില്‍ പങ്കെടുക്കുന്നു. അധികാര സ്ഥാനങ്ങളിലുള്ള വ്യക്തികള്‍ക്ക് അവരുടെ സ്വന്തം പരിധികള്‍ അംഗീകരിക്കുകയും വിദഗ്ധരുടെ മാര്‍ഗ്ഗനിര്‍ദ്ദേശത്തെ ആശ്രയിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്, അതിനാല്‍ നന്നായി അറിയാവുന്ന തീരുമാനമെടുക്കല്‍ പ്രക്രിയകളുടെ വിവേചനത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. വിവേചനാധികാരത്തെ ജനാധിപത്യവല്‍ക്കരിക്കുന്ന (ഭൂരിപക്ഷത്തിനല്ല, മനസ്സിലാക്കാന്‍ വേണ്ടി) പ്രക്രിയ അധികാര സ്ഥാനങ്ങളിലുള്ളവരും അവരുടെ മേല്‍നോട്ടത്തിലുള്ളവരും തമ്മിലുള്ള ആശയവിനിമയം സുഗമമാക്കുന്നു, അതിനാല്‍ ആത്മാര്‍ത്ഥതയും പരസ്പര ധാരണയും ഉള്ള ഒരു അന്തരീക്ഷം നട്ടുവളര്‍ത്തുന്നു. ക്രിസ്തീയ അനുസരണം സമൂലമായ അനുസരണമാണ്, അന്ധമായ അനുസരണമല്ല. സമൂലമായ അനുസരണത്തില്‍ മുന്നോട്ട് പോകാനാണു യേശു നമ്മെ ഉപദേശിക്കുന്നത്. ക്രിസ്ത്യന്‍ അനുസരണം ദൈവിക ഹിതത്തിനും കൂട്ടായ തീരുമാനത്തിനും വിേധയപെട്ടുള്ള ശ്രേഷ്ഠമായ അധികാരത്തിനപ്പുറമാണ്, അല്ലാതെ അടിമത്തമല്ല.
സീറോ മലബാര്‍ സഭയ്ക്കുള്ളിലെ ഇപ്പോഴത്തെ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ക്കും സങ്കീര്‍ണ്ണമായ ചലനാത്മകതയ്ക്കും തുടര്‍ച്ചയായ പരിവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കും ഇടയില്‍ വിവേചനാധികാരവും അനുസരണവും കാര്യമായ പ്രസക്തി നല്‍കുന്നുണ്ട്. പ്രഖ്യാപിത ഉദ്ദേശ്യം, വ്യക്തികളെ അവരുടെ ഇച്ഛയെ അതിരുകടന്നതിനോട് യോജിപ്പിക്കാനും അവ്യക്തതയ്ക്കിടയില്‍ വ്യക്തത പിന്തുടരാനും പ്രാധാന്യവും പൂര്‍ത്തീകരണവും നിറഞ്ഞ ഒരു യാത്ര ആരംഭിക്കാനും പ്രചോദിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ശാശ്വതമായ പരിശ്രമമാണ്. ലയോളയിലെ ഇഗ്‌നേഷ്യസും ആദ്യകാല സഭ പിതാക്കന്മാരും അവരുടെ ചരിത്ര കാലഘട്ടങ്ങളിലെ സങ്കീര്‍ണതകളില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടതുപോലെ, ഇന്നത്തെ സഭാധികാരികള്‍ വിവേചനത്തിന്റെയും അനുസരണത്തിന്റെയും സംവാദത്തില്‍ സജീവമായി ഏര്‍പ്പെടണം, അങ്ങനെ ഭൗമികവും സ്വര്‍ഗീയവുമായ മേഖലകള്‍ തമ്മില്‍ ശ്രദ്ധേയമായ ബന്ധം അവര്‍ക്കു സ്ഥാപിക്കുവാന്‍ കഴിയുന്നു. വ്യക്തികളുടെ സമ്പുഷ്ടീകരണം, സമൂഹങ്ങളെ ശക്തിപ്പെടുത്തല്‍, മനുഷ്യരാശിയുടെ ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യത്തിന്റെ സാക്ഷാത്കാരം എന്നിവയെല്ലാം ദൈവവുമായുള്ള ഏറ്റുമുട്ടലില്‍ നിന്ന് ഉണ്ടാകുന്ന ഫലങ്ങളാണ്.
