
അരുണാചല്പ്രദേശിലെ ഇറ്റാനഗര് രൂപതയുടെ രണ്ടാമത്തെ അധ്യക്ഷനായി ഒക്ടോബര് 15 ന് അഭിഷിക്തനാകുകയാണ് ബിഷപ് ബെന്നി വര്ഗീസ് എടത്തട്ടേല്. വടക്കുകിഴക്കന് മേഖല മെത്രാന് സംഘത്തിന്റെ മതബോധന കമ്മീഷന് സെക്രട്ടറിയും രൂപത പാസ്റ്ററല് സെന്റര് ഡയറക്ടറുമായി സേവനം ചെയ്തു വരികയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. കോതമംഗലം സീറോ മലബാര് രൂപതയിലെ ഞായപ്പള്ളി സ്വദേശിയായ അദ്ദേഹം കൊഹിമ രൂപതയ്ക്കുവേണ്ടി 1999 ലാണു പൗരോഹിത്യം സ്വീകരിച്ചത്. തുടര്ന്ന് ഇടവകവികാരിയും സ്കൂള് പ്രിന്സിപ്പലും സെമിനാരി അധ്യാപകനുമായി സേവനം ചെയ്തു. അജപാലന ദൈവശാസ്ത്രത്തില് ഫിലിപ്പീന്സില് നിന്ന് ബിരുദാനന്തരബിരുദം നേടി. മലയാളിയായ ബിഷപ് ജോണ് തോമസ് കാട്ടറുകുടിയില് വിരമിക്കുന്ന ഒഴിവിലാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിയമനം. ബിഷപ് ബെന്നി വര്ഗീസ് എടത്തട്ടേല് സത്യദീപത്തിനു നല്കിയ അഭിമുഖ സംഭാഷണത്തില് നിന്ന്...
പുരോഹിതനാകാനുള്ള ദൈവ വിളിയെക്കുറിച്ചോര്ക്കുന്നുണ്ടാകുമല്ലോ. മിഷനിലേക്കു പോകാം എന്ന തീരുമാനത്തിലെത്തിയതെങ്ങനെയാണ്?
ജനിച്ചു വളര്ന്നത് കുട്ടമ്പുഴയിലുള്ള ഞായപ്പിള്ളിയിലാണ്. ഏഴാം ക്ലാസു വരെ കുട്ടമ്പുഴയിലാണു പഠിച്ചത്. ഏഴാം ക്ലാസു കഴിഞ്ഞപ്പോള് വടാട്ടുപാറയിലേക്കു താമസം മാറി. തുടര്ന്ന് കീരമ്പാറ സെന്റ് സ്റ്റീഫന്സ് ബോയ്സ് ഹൈസ്കൂളിലായിരുന്നു പഠനം. എല്ലാ അവധിദിവസങ്ങളിലും പള്ളിയില് പോകുമായിരുന്നു. പള്ളിയിലെ അച്ചന്മാരുടെയും സിസ്റ്റര്മാരുടെയും പ്രോത്സാഹനവും പ്രചോദനവും സഹിതം നല്ല ദൈവശിക്ഷണത്തോടെയാണു വളര്ന്നത്. വീട്ടിലും എന്നും പ്രാര്ത്ഥനയും മാതാപിതാക്കളുടെ ശിക്ഷണവും ഉണ്ടായിരുന്നു. പത്താം ക്ലാസില് പഠിക്കുമ്പോള് നിര്മ്മല്ഗ്രാം റിട്രീറ്റ് സെന്ററിലാണ് ഞാന് ഒരു വര്ഷത്തോളം താമസിച്ചത്. ചെങ്കരയിലുള്ള ഈ സി എം ഐ ആശ്രമത്തില് രണ്ട് അച്ചന്മാരുണ്ടായിരുന്നു. ഫാ. തിയോബോള്ഡ് സി എം ഐ യും ഫാ. ബീഡ് സി എം ഐ യും. വയോധികരായ ഈ രണ്ടു വൈദികര്ക്കൊപ്പം ജീവിച്ചപ്പോള് അവരുടെ ജീവിതശൈലി വളരെയേറെ എന്നെ ആകര്ഷിച്ചു. തിയോബോള്ഡച്ചന് മുഖേനയാണ് ഞാന് 1986 ജൂണ് 19 ല് നാഗാലാന്ഡിലേക്കു പോന്നത്. 86 മുതല് 89 വരെ ദിമാപൂരിലുള്ള ഗുഡ് ഷെപ്പേഡ് മൈനര് സെമിനാരിയില് വൈദികപഠനം നടത്തി. എന്നെ നയിച്ചിരുന്ന ആത്മീയ ഗുരുക്കളുടെയും സഹപാഠികളുടെയും പ്രചോദനവും മാര്ഗദര്ശനവും എനിക്കു ലഭിച്ചിരുന്നു.
വടക്കുകിഴക്കനിന്ത്യയിലെ ജീവിതവും സംസ്കാരവും ആദ്യമായി പരിചയപ്പെടുമ്പോള് എന്തുതോന്നി? ആ നാടുമായി പൊരുത്തപ്പെടാന് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായോ?
വടക്കുകിഴക്കന് ഇന്ത്യന് സംസ്ഥാനങ്ങളെക്കുറിച്ച് വലിയ അറിവൊന്നും ഇങ്ങോട്ടു പോരുമ്പോള് എനിക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല. കുട്ടിക്കാലം മുതല് വൈദികനാകണം എന്ന ചിന്ത മാത്രമാണ് മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നത്. അന്ന് നാഗാലാന്ഡ് പോലെ വിദൂരമായ ഒരിടത്തേക്കു പുരോഹിത പഠനത്തിനായി യാത്ര ചെയ്യുമ്പോള് ഉള്ളില് നിറഞ്ഞ സന്തോഷമായിരുന്നു. അതിദീര്ഘമായ യാത്രയായിരുന്നു അത്. ട്രെയിനില് ഏതാണ്ട് അഞ്ചു ദിവസം നീളുന്ന യാത്ര. കൊച്ചിയില് നിന്നു ഗുവ ഹത്തിയിലേക്കും അവിടെ നിന്നു ദിമാപൂരിലേക്കും. ഇവിടത്തെ ജീവിതസാഹചര്യവുമായി വളരെ പെട്ടെന്നു ഞാന് ഇണങ്ങിച്ചേര്ന്നു. സന്തോഷത്തോടെയാണ് വൈദികവിദ്യാര്ത്ഥിയായും പിന്നീട് വൈദികനായും ഇവിടെ ചിലവഴിച്ചത്. 25 വര്ഷത്തെ പൗരോഹിത്യശുശ്രൂഷ വളരെ ഫലദായകവും സംതൃപ്തി പകരുന്നതുമായിരുന്നു. ഇപ്പോള് 36 വര്ഷമായി വടക്കുകിഴക്കനിന്ത്യയില് കഴിയുന്നു. സന്തോഷം മാത്രമാണുള്ളത്.
എന്താണു മെത്രാനാകുമ്പോള് സ്വീകരിക്കുന്ന ആപ്തവാക്യം?
വി. പൗലോസ് ശ്ലീഹാ ഫിലിപ്പിയര്ക്കെഴുതിയ ലേഖനത്തിലെ വാക്യം 4:13. ''ക്രിസ്തുവിലൂടെ എനിക്കെല്ലാം ചെയ്യാന് സാധിക്കും.''
എന്തുകൊണ്ടാണ് അതു തിരഞ്ഞെടുത്തത്?
എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ജീവിതം ദൈവത്തിന്റെ സമ്മാനമാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് ഈ വാക്യം തിരഞ്ഞെടുത്തത്. മെത്രാനാകാനുള്ള നിയോഗം പ്രത്യേക ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളോടെ കൈവരുന്ന ഒരു സവിശേഷപദവിയാണ്. മാനുഷികമാര്ഗങ്ങളിലൂടെ ലഭ്യമായ ദൈവത്തില് നിന്നുള്ള പ്രത്യേക കൃപയാണിതെന്നു ഞാന് ഉറച്ചു വിശ്വസിക്കുന്നു. പരമാവധി ഉത്തരവാദിത്വത്തോടെയും വിവേകത്തോടെയും ഈ ചുമതല നിര്വഹിച്ചുകൊണ്ട് അവിടുത്തെ ദൗത്യം നിറവേറ്റുന്നതിനു ദൈവത്തിലാശ്രയിക്കുവാന് ഈ അറിവ് എന്നെ പ്രാപ്തനാക്കുമെന്നു ഞാന് കരുതുന്നു. ഈ ദൈവകേന്ദ്രീകൃത വീക്ഷണം എന്നോടും എനിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള മറ്റുള്ളവരോടും ഉള്ള എന്റെ മനോഭാവത്തെ ചിട്ടപ്പെടുത്തുന്നു. എന്നില് ഉയര്ന്ന പ്രതീക്ഷവയ്ക്കുന്നുണ്ടെന്നറിയാം. വെല്ലുവിളികള് വര്ധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്നാല് ദൈവത്തിന്റെ ഇഷ്ടം അറിയുകയും പ്രവര്ത്തിക്കുകയും അവനോടു വിശ്വസ്തനായിരിക്കുകയും ചെയ്യാന് ഞാന് ദൈവത്തെ ആശ്രയിക്കുന്നു. അവന് എന്നെ വിളിച്ചു, തിരഞ്ഞെടുത്തു, അനുഗ്രഹമായി മാറാനും എനിക്കു സാധിക്കട്ടെ.
അരുണാചല് പ്രദേശിലെ ഇറ്റാനഗര് രൂപതയുടെ തലവനാകാനായി അങ്ങയെ കൊഹിമയില് നിന്ന് വിളിക്കുന്നു, അങ്ങാകട്ടെ കേരളത്തില് നിന്നുമാണ്. ഈ വിളിയെ എങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കുന്നു?
അതെ, തീര്ച്ചയായും കോതമംഗലത്തു നിന്നു കൊഹിമയിലേക്കും ഇപ്പോള് ഇറ്റാനഗറിലേക്കും അതുപോലെ പൗരോഹിത്യത്തിലേക്കും ഇപ്പോള് മെത്രാന് പദവിയിലേക്കും ഉള്ള എന്റെ വിളിയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുമ്പോള്, കൃതജ്ഞതയും വിസ്മയവും എന്നില് നിറയുന്നു. ഒരു മിഷനറി ആകാനുള്ള ആഗ്രഹം യാതൊരു അറിവുകളും അതിനുമുമ്പില്ലാത്ത കൊഹിമയിലേക്ക് എന്നെ കൊണ്ടുപോയി. ഒരു അര്ത്ഥി, സെമിനാരി വിദ്യാര്ത്ഥി, ഡീക്കന്, വൈദികന് എന്നീ നിലകളില് എനിക്ക് വളരെ സംതൃപ്തമായ ശുശ്രൂഷ ചെയ്തു. വൈദികനായി 25 വര്ഷവും മിഷനറിയായി 36 വര്ഷവും നീണ്ട യാത്രയായിരുന്നു അത്; ബിഷപ്പ് എന്ന ഈ പുതിയ ദൗത്യത്തിലേക്ക് ഇത് എന്നെ ഒരുക്കുകയും വിളിക്കുകയും ചെയ്തു. അരുണാചല് പ്രദേശ് സാംസ്കാരികമായി വൈവിധ്യപൂര്ണ്ണമാണ്, കേരളത്തില് നിന്നുള്ള ആളായതിനാല്, ഇറ്റാനഗര് രൂപതയിലെ ജനങ്ങളുടെ പ്രാദേശിക ആചാരങ്ങളും പാരമ്പര്യങ്ങളും അനുഷ്ഠാനങ്ങളും എനിക്ക് പരിചയപ്പെടേണ്ടതുണ്ട്. എന്നിരുന്നാലും നാഗാലാന്ഡി ലെ എന്റെ മൂന്നരപതിറ്റാണ്ട് നീണ്ട ശുശ്രൂഷ, ജീവിതത്തിന്റെ ഈ വശത്തില് എനിക്കുവേണ്ടത്ര പരിചയം സമ്മാനിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിന് ഞാന് ദൈവത്തിനും ജനങ്ങള്ക്കും നന്ദി പറയുന്നു. ഈ പ്രദേശത്തിന്റെ സവിശേഷമായ സാംസ്കാരിക സമ്പന്നതയെക്കുറിച്ച് പഠിക്കാനും അംഗീകരിക്കാനുമുള്ള അവസരങ്ങള് ഞാനെപ്പോഴും ഉപയോഗിക്കുന്നു. അതിന്റെ ഭാഗമായി എന്റെ മുന്ഗാമി അഭിവന്ദ്യ ജോണ് തോമസ് കാട്ടറുകുടിയില് പിതാവ് സജ്ജീകരിച്ച പ്രകാരം രൂപതയുടെ വിവിധ സ്ഥലങ്ങള് ഞാന് സന്ദര്ശിക്കുകയും താമസിക്കുകയും ചെയ്തു വരുന്നു.
ബിഷപ്പായി സേവനമനുഷ്ഠിക്കാനുള്ള വിളി അധികാരത്തിന്റെ വ്യക്തിപരമായ പ്രാധാന്യത്തെക്കുറിച്ചല്ല, മറിച്ച് രൂപതയിലെ ജനങ്ങളെ എളിമയോടെയും സ്നേഹത്തോടെയും അനുകമ്പയോടെയും സേവിക്കാനുള്ള ആഹ്വാനമാണ്. ശക്തമായ വ്യക്തിപരമായ പ്രാര്ത്ഥനാ ജീവിതവും ദൈവവുമായുള്ള ആഴത്തിലുള്ള ബന്ധവും കൊണ്ട്, ജനങ്ങളെ വിശ്വാസത്തില് നയിക്കാനാകുമെന്ന ആത്മവിശ്വാസം എനിക്കുണ്ട്. രൂപതയിലെ വിശ്വാസികളും സന്യസ്തരും വൈദികരുമായി സഹകരിക്കുന്നതിനും അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള് വില മതിക്കുന്നതിനും തീരുമാനങ്ങള് എടുക്കുന്ന പ്രക്രിയയില് അവരെ പങ്കാളികളാക്കുന്നതിനും ഞാന് കാത്തിരിക്കുന്നു. ആത്മാക്കളുടെ പരിപാലനവും രൂപതയുടെ ആത്മീയ ക്ഷേമവും ഭരമേല്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന വിശ്വാസത്തിന്റെ ഒരു തുടരുന്ന യാത്രയാണ് മെത്രാന് ദൗത്യമെന്ന് ഓര്ക്കുക. ഈ സുപ്രധാന ദൗത്യം ഏറ്റെടുക്കുമ്പോള്, ഞാന് പരിശുദ്ധാത്മാവുമായി ബന്ധം പുലര്ത്തുകയും ദൈവകൃപയില് ആശ്രയിക്കുകയും എനിക്ക് ചുറ്റുമുള്ളവരുടെ ഉപദേശം തേടുകയും വേണം. നിങ്ങളുടെ വിലപ്പെട്ട പ്രാര്ത്ഥനകള് ഞാന് അഭ്യര്ത്ഥിക്കുന്നു.
അരുണാചല് പ്രദേശിലെ ഇറ്റാനഗര് ഒരു അതിര്ത്തി സംസ്ഥാനമാണ്, ബുദ്ധമതത്തിന്റെ സ്വാധീനവും ഉണ്ട്, ഇവിടത്തെ കത്തോലിക്ക മിഷനെ അങ്ങ് എങ്ങനെയാണു മനസ്സിലാക്കുന്നത്? അവിടത്തെ സാംസ്കാരിക ബഹുസ്വരതയെ എപ്രകാരമാണ് ഉള്ക്കൊള്ളുക?
മറ്റുള്ളവരുടെമേല് വിശ്വാസങ്ങള് അടിച്ചേല്പ്പിക്കുകയല്ല, മറിച്ച് ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ സന്ദേശം പങ്കുവയ്ക്കുകയും വ്യത്യസ്ത വിശ്വാസ സമൂഹങ്ങള്ക്കിടയില് സംഭാഷണവും ധാരണയും വളര്ത്തുകയും ചെയ്യുകയാണു കത്തോലിക്കാ മിഷന് എന്നു ഞാന് മനസ്സിലാക്കുന്നു.
മനോഹരമായ പാരമ്പര്യങ്ങളുടെയും വ്യത്യസ്ത വംശങ്ങളുടെയും നാടാണ് ഇന്ത്യ. ക്രിസ്ത്യാനികളാകുന്നതിലൂടെ, സുവാര്ത്ത പ്രചരിപ്പിക്കുക എന്ന ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്വന്തം ദൗത്യത്തില് നാം ഒരു പങ്കുവഹിക്കുന്നു. വെല്ലുവിളി വലുതാണെങ്കിലും പ്രതിഫലം ഉറപ്പാണ്. നിഴല് ലോകത്തെ ഉപേക്ഷിച്ച് ആത്മാവിന്റെ അഗ്നിയെയും ദൈവത്തിന്റെ പ്രകാശത്തെയും നേരിടാന് ആവശ്യമായ എല്ലാ തയ്യാറെടുപ്പുകളും നാം നടത്തേണ്ടതുണ്ട്. ഇതൊരു പുതിയ വെല്ലുവിളിയാണ്. അതിന്റെ ആഴം ഞാന് മനസ്സിലാക്കാനിരിക്കുന്നതേയുള്ളൂ. സംസ്കാരം, ഭാഷ, സാമൂഹിക നയം, മിഷന്റെ ആവശ്യകതകള് മുതലായവയില് ഒരുപാട് പുതിയ കാര്യങ്ങള് ഉണ്ട്. ബുദ്ധമതവിശ്വാസത്തെ സംബന്ധിച്ചു ഞാന് താരമ്യേന പുതിയ ആളാണ്. അവര് നമ്മളെ എങ്ങനെ കാണുന്നുവെന്നും നമുക്ക് കഴിയുന്ന മേഖലകളില് എത്രത്തോളം പരസ്പരം സഹകരിക്കാനും ഉത്തരവാദിത്തങ്ങള് പങ്കിടാനും കഴിയുമെന്നു പഠിക്കാന് ഞാന് തയ്യാറാണ്. മറ്റ് മതവിഭാഗങ്ങളും ഉണ്ടെന്ന് എനിക്കറിയാം, നമ്മുടെ മിഷന് പദ്ധതികളും പരിപാടികളും കണക്കിലെടുക്കുമ്പോള് നമ്മുടെ കാഴ്ചപ്പാട് വിശാലമാക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയുണ്ട്.
വ്യക്തിപരമായ പ്രാര്ത്ഥനാ ജീവിതവും ദൈവവുമായുള്ള ആഴത്തിലുള്ള ബന്ധവും കൊണ്ട്, ജനങ്ങളെ വിശ്വാസത്തില് നയിക്കാനാകുമെന്ന ആത്മവിശ്വാസം എനിക്കുണ്ട്. രൂപതയിലെ വിശ്വാസികളും സന്യസ്തരും വൈദികരുമായി സഹകരിക്കുന്നതിനും അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള് വില മതിക്കുന്നതിനും തീരുമാനങ്ങള് എടുക്കുന്ന പ്രക്രിയയില് അവരെ പങ്കാളികളാക്കുന്നതിനും ഞാന് കാത്തിരിക്കുന്നു.
ആര്യ, ദ്രാവിഡ, മംഗോളിയന് വംശങ്ങള് ഉള്ക്കൊള്ളുന്നതാണ് ഇന്ത്യ. മംഗോളിയന്, ബുദ്ധമത പാരമ്പര്യങ്ങള് ഇന്ത്യയ്ക്ക് എത്രത്തോളം പ്രധാനമാണ്? ഒരു വംശീയ മേധാവിത്വത്തിനുള്ള ശ്രമങ്ങളുണ്ടോ?
ഇന്ത്യ തീര്ച്ചയായും സംസ്കാരങ്ങളുടെയും വംശങ്ങളുടെയും പാരമ്പര്യങ്ങളുടെയും സമ്പന്നമായ വൈവിധ്യമുള്ള രാജ്യമാണ്. മംഗോളിയന്, ബുദ്ധമത പാരമ്പര്യങ്ങള് ഉള്പ്പെടെ ഇന്ത്യന് സമൂഹത്തെ ഉള്ക്കൊള്ളുന്ന എല്ലാ വംശീയ സാംസ്കാരിക വിഭാഗങ്ങളുടെയും സംഭാവനകള് മനസ്സിലാക്കുകയും അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്.
ഈ സന്ദര്ഭത്തില് സഭാജീവിതത്തിന്റെ നവീകരണത്തെ നാം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട്. സഭൈക്യസംഭാഷണവും ആധുനിക ലോകത്തോടുള്ള സുവിശേ ഷ പ്രഘോഷണവും നാം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട്. മംഗോളിയന് വംശത്തിന്റെ സവിശേഷതയും അനന്യതയും അഭിനന്ദിക്കപ്പെടേണ്ടതാണ്.
ഇത് നല്ലതാണ്, അതേസമയം ചില വഴിക്കുള്ള ആശങ്കയും ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്. ഈ വംശത്തിന്റെ വളര്ച്ചയിലും വികാസത്തിലും ക്രിസ്തുമതം വലിയ ഇടപെടലുകള് നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. വടക്കുകിഴക്കനിന്ത്യയിലെ കത്തോലിക്കാ സഭ അവരുടെ പുരോഗതിയില് നിര്ണായക പങ്കുവഹിച്ചിട്ടുണ്ട്, അത് അവര് അംഗീകരിക്കുകയും അഭിനന്ദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ലഭ്യമായ സാഹചര്യത്തില് മനുഷ്യജീവിതത്തിന്റെ വിശുദ്ധീകരണത്തിനും നവീകരണത്തിനും സാക്ഷാത്കാരത്തിനുമുള്ള വെളിപാടുകളും പ്രബോധനങ്ങളും കത്തോലിക്കാവിശ്വാസം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നുണ്ട്, മംഗോളിയന് വംശത്തിനും അതു ബാധകമാണ്. ഇവിടെ വിശ്വാസം മംഗോളിയന് അഭിരുചിയും വേഷവിതാനവും സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. മറ്റു ഭാഗങ്ങളില് അത് ആര്യ, ദ്രാ വീഡിയന് സവിശേഷതകള് സ്വീകരിക്കുന്നു. മത്സരമനോഭാവത്തേക്കാള് പരസ്പര പൂരകമാണ് ഇതെല്ലാം.
മതമൗലികവാദമാണ് ഇന്നത്തെ ലോകത്തിന്റെ മാനസികാവസ്ഥ, അത് എല്ലാ മതങ്ങളെയും ബാധിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഒരു ക്രിസ്ത്യാനി എന്ന നിലയില് നിങ്ങള് മതമര്ദനം അഭിമുഖീകരിക്കുന്നുണ്ടോ?
ക്രിസ്ത്യാനികള്ക്കെതിരായ പീഡനവും ക്രിസ്ത്യാനികള് പ്രഘോഷിക്കുന്ന സത്യത്തോടുള്ള നിഷേധവും നിത്യമായ ഒരു പ്രശ്നമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ഈ ദിവസങ്ങളില് ഇത് കൂടുതല് ദുഷ്കരമായിട്ടുണ്ട്. കാരണങ്ങള് വളരെ വ്യക്തമാണ്. ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള് ഇനിയും ചെയ്യാനുണ്ട്. ഈ സന്ദര്ഭത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളിലൊന്ന് യേശുവിനെ തങ്ങളുടെ കര്ത്താവായി അംഗീകരിച്ചിട്ടുള്ളവരുടെ വിശ്വാസം ആഴത്തിലാക്കുകയും അതിനിടയില് നമ്മെ മനസ്സിലാക്കാന് കഴിയാത്തവരെ പഠിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ്. വിശുദ്ധ യൗസേപ്പ് യേശുവിനെ പരിപാലിച്ചതുപോലെ, പ്രശ്നങ്ങള് ബാധിക്കുമ്പോള് സംരക്ഷിക്കാനുള്ള ഒരു അധിക ഉത്തരവാദിത്തമുണ്ട്. സാഹചര്യത്തെ ഇനിയും പഠിക്കുകയും മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്. ആശങ്കകളുടെ കാലത്ത് മുന്നോട്ടു പോകാനുള്ള വഴികള് ദൈവം നമുക്കായി തുറക്കുമെന്ന് ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നു. വ്യക്തിപരമായി, ഒരു ക്രിസ്ത്യാനി എന്ന നിലയില് എനിക്കു പീഡനത്തെ നേരിടേണ്ടിവരുന്നില്ല.
90822 കത്തോലിക്കര്, 27 രൂപത വൈദികര്, 105 സന്യാസവൈദികര്, 170 സന്യാസിനിമാര് എന്നിവരെല്ലാമുള്ള ഇറ്റാനഗര് മിഷനറി രൂപതയുടെ നേതൃത്വം അങ്ങ് എങ്ങനെ വിഭാവനം ചെയ്യുന്നു?
ഞാന് ശുഭാപ്തിവിശ്വാസിയാണ്. ഒരു നേതാവെന്ന നിലയില് അനുകമ്പയും ബോധ്യവും ഉള്ള സന്തുലിത വ്യക്തിയാകാനാണ് ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നത്. ഞാന് സത്യസന്ധമായും ആത്മാര്ത്ഥമായും പ്രവര്ത്തിക്കും. പുരോഹിതന്മാരും മതവിശ്വാസികളും സാധാരണക്കാരുമായിരിക്കും എന്റെ ശക്തി. തീരുമാനം എടുക്കുന്ന പ്രക്രിയയില് വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട മൂന്ന് മൂല്യങ്ങളുണ്ട്: സംഭാഷണം - ആശയം പങ്കിടുക, പങ്കാളിത്തം - പ്രവര്ത്തനം പങ്കിടുക, സഹ-ഉത്തരവാദിത്തം - നമ്മുടെ ഉത്തരവാദിത്തം പങ്കിടുക.
പലതും പരിചിതമായ മുഖങ്ങളാണ്, അനേകരെ ഇനിയും പരിചയപ്പെടേണ്ടതുണ്ട്. സംഘടനാ സംവിധാനത്തിന്റെ ഭാഗമായി അവരെ വ്യക്തിപരമായി അറിയുക എന്നത് എന്റെ ദൗത്യത്തിന്റെ ഒരു പുതിയ വശമായിരിക്കും. പരിചയസമ്പന്നരും നവാഗതരുമായ മിഷണറിമാരുണ്ടെന്നത് ഇറ്റാനഗര് മിഷന്റെ വലിയൊരു അനുഗ്രഹമാണ്. പല മിഷനറിമാരും സംസ്കാരം, ഭാഷ, സാമൂഹിക ചലനാത്മകത മുതലായവയില് വിദഗ്ധരാണ്. പല നിലക്കും പ്രശംസനീയമായ എ പി സി എ എന്ന അല് മായ സംഘടനയെ പരിചയപ്പെട്ടു. ഒരു നേതാവെന്ന നിലയില് ഞാന് കാര്യങ്ങള് ചെയ്തു പഠിക്കേണ്ടതുണ്ട്. രൂപതയിലെ അല്മായ വിശ്വാസികളുമായും വൈദികരുമായും സന്യസ്തരുമായും സഹകരിച്ചും ബന്ധങ്ങള് സ്ഥാപിച്ചും ദൈവശക്തിയാല് മിഷനോട് കടപ്പാടും വിശ്വസ്തതയും പുലര്ത്താന് കഴിയുമെന്ന് ഞാന് വിശ്വസിക്കുകയും പ്രാര്ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
സിനഡാലിറ്റി അങ്ങയെ സംബന്ധിച്ച് എന്താണ് അര്ത്ഥമാക്കുന്നത്?
സിനഡാലിറ്റി ഒരു പദപ്രയോഗം എന്ന നിലയില് പുതിയതാണ്, എന്നാല് ഗോത്ര സജ്ജീകരണത്തിലെ ഒരു സംഘടനാ രീതിയായതിനാല് ജീവിതത്തില് അതു പഴയതാണ്. രണ്ടാം വത്തിക്കാന് കൗണ്സിലിനുശേഷം, ഒരുപാട് പുതിയ മാറ്റങ്ങള് സംഭവിച്ചതായി നാം കാണുന്നു. പുതിയ സംവിധാനങ്ങള് സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു.
മെത്രാന് സിനഡ്, ദേശീയ മെത്രാന് സംഘങ്ങള്, രൂപത പാസ്റ്ററല് കൗണ്സില്, ഇടവക പാസ്റ്ററല് കൗണ്സില് തുടങ്ങിയവ ഉദാഹരണം. ഇവയെല്ലാം പങ്കാളിത്ത സംവിധാനങ്ങളാണ്. സിനഡല് പ്രക്രിയ കൂടുതല് തുറവിയാര്ജിക്കാനും ചുറ്റും നോക്കാനും മറ്റൊരു വീക്ഷണകോണില് നിന്ന് കാര്യങ്ങളെ കാണാനുമുള്ള അവസരമാണ്. ഇറ്റാനഗര് രൂപതയുടെ ഒരു സംഘമെന്ന നിലയില് ഞങ്ങള് മിഷനറി പ്രവര്ത്തനങ്ങളുമായി സമൂഹത്തിന്റെ അരികുകളിലേക്കു പോകുന്നതു തുടരും.
ഓരോ വ്യക്തിക്കും ഇടമുള്ളതും തീരുമാനമെടുക്കല് പ്രക്രിയയില് എല്ലാവരേയും പങ്കാളികളാക്കുന്നതുമായ പങ്കാളിത്തജനാധിപത്യം ഒരു ഗോത്രവര്ഗ പ്രവര്ത്തന രീതിയാണ്. ഈ പശ്ചാത്തലത്തില് അത് ചെയ്യേണ്ട രീതി കണ്ടെത്തുക, പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന നിലയിലേക്ക് അതിനെ ഉയര്ത്തുക എന്നീ നിലകളിലാണ് ഇതില് എന്റെ പങ്കു ഞാന് കാണുന്നത്. ഇറ്റാനഗര് രൂപതയില് ഇപ്പോള് തന്നെ എല്ലാവരേയും ഉള്ക്കൊള്ളുന്ന വളരെ നല്ല പങ്കാളിത്തശൈലി ഉണ്ട്.
അരുണാചലിനെയും കേരളത്തെയും താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോള് തോന്നുന്ന ഒരു കാര്യം കേരളസഭയ്ക്കു വലിയ അത്ഭുതങ്ങള് സൃഷ്ടിക്കാന് കഴിയുമെന്നതാണ്. കേരളത്തില് കത്തോലിക്കരുടെ ജീവിതസാക്ഷ്യം തന്നെ വലിയ സുവിശേഷപ്രഘോഷണമായി മാറും.
അങ്ങ് എങ്ങനെയാണ് പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നത്? എന്താണ് അങ്ങയെ സംബന്ധിച്ചു പ്രാര്ത്ഥന?
രസകരമായ ഒരു ചോദ്യമാണ്. എല്ലാവര്ക്കും അറിയാവുന്നതുപോലെ, ഒരു വൈദികനെന്ന നിലയില്, ഞാന് ഇതിനകം തന്നെ സ്വയമായും, സമൂഹവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടും സുഘടിതമായ പ്രാര്ത്ഥനാ ജീവിതത്തിലാണ്. അത് വിവിധ തലങ്ങളില് ചെയ്യുകയും ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. വ്യക്തിപരമായ പ്രാര്ത്ഥന, എന്നെ സംബന്ധിച്ച് എന്താണെന്നും എങ്ങനെയാണെന്നും പറയാം. വിശുദ്ധ കുര്ബാനയുടെ മുന്നില്, പ്രാര്ത്ഥനാപൂര്വ്വമായ ബൈബിള് പാരായണത്തിലും പള്ളിയിലെ പ്രാര്ത്ഥനകളിലും സമയം ചെലവഴിക്കുന്നു. പ്രാര്ത്ഥന എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം യേശുവുമായുള്ള ഐക്യമാണ്. അത് അവനു സ്വന്തമാകുന്ന അനുഭവമാണ്. കര്ത്താവിന്റെ അള്ത്താരയില് ഞാന് സ്വയം ശക്തീകരിക്കുകയും വിശുദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഗാഢവും ഫലദായകവുമായ ഒരു അനുഭവമാണിത്. ഞാന് കണ്ടുമുട്ടുന്ന, സംസാരിക്കുന്ന, ബന്ധപ്പെടുന്ന, കര്ത്താവിനാല് അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടാന് ഭരമേല്പ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന മറ്റുള്ളവര്ക്കു വേണ്ടിയുള്ള പ്രാര്ത്ഥനയാണ് എനിക്കു പ്രധാനം. ഔപചാരികമായാലും അനൗപചാരികമായാലും, കര്ത്താവിന്റെ ചൈതന്യവും മാര്ഗനിര്ദേശവും നിറയ്ക്കുന്ന ഒരു അനുഭവമാണ് പ്രാര്ത്ഥന.
മെത്രാഭിഷേകം വലിയ ഒരു അവസരമാണ്. അതിന്റെ ആത്മീയ ആഴം വ്യക്തിപരമായി എനിക്കും അതില് പങ്കെടുക്കുന്ന എല്ലാവര്ക്കും വളരെ പ്രധാനമാണ്, പ്രത്യേകിച്ച് ഇറ്റാനഗര് രൂപതയ്ക്ക്. സാമൂഹിക വശങ്ങളും പ്രസക്തിയും കണക്കിലെടുത്ത്, പരിപാടികള് പൊതുവേദിയില് വലിയ തോതിലാണ് സംഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. മേല്പട്ടചുമതലയുടെ ഭാഗമായി അജപാലനത്തിനായി എന്നെ ഏല്പ്പിച്ചിരിക്കുന്നവരുമായി ബന്ധപ്പെടാനുള്ള അവസരമായി ഞാന് ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു. വിശ്വാസികളും വൈദികരും മതവിശ്വാസികളും ചേര്ന്ന് നിരവധി ആലോചനകള് നടത്തിയാണ് 2023 ഒക്ടോബര് 15 ന് രാവിലെ 9 ന് പപ്പുനല്ല സേക്രഡ് ഹാര്ട്ട് ഇടവക ദേവാലയത്തില് വച്ച് മെത്രാഭിഷേകം നടത്താന് തീരുമാനിച്ചിട്ടുള്ളത്. ഇറ്റാനഗര് രൂപതയ്ക്കുവേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥിക്കണമെന്ന് ഞാന് നിങ്ങളോട് അഭ്യര്ത്ഥിക്കുന്നു.
കേരളത്തിന് അരുണാചല് പ്രദേശിലെ സഭയില് നിന്ന് എന്തെങ്കിലും പഠിക്കാനുണ്ടോ?
അരുണാചല് പ്രദേശില് ചെന്നിട്ട് ഒരു മാസമേ ആയുള്ളൂ. നാഗാലാന്ഡിലായിരുന്നല്ലോ ഇത്രയും കാലമായി. എങ്കിലും നാഗാലാന്ഡും അരുണാചല് പ്രദേശും ധാരാളം സാമ്യങ്ങളുണ്ട്. നാഗാലാന്ഡില് 17 പ്രധാന ഗോത്രങ്ങളാണുള്ളത്. അരുണാചലില് 26 പ്രധാന ഗോത്രങ്ങളും 102 ഉപഗോത്രങ്ങളുമുണ്ട്. അരുണാചല് സഭയുടെ ചരിത്രം പരിശോധിക്കുമ്പോള് നമുക്കു മനസ്സിലാകും, അത് അല്മായരുടെ സഭയാണ്. എഴുപതുകളിലും എണ്പതുകളിലും ഇവിടെ നിന്നുള്ള കുട്ടികള് അസ്സമിലും ഷില്ലോംഗിലും പഠിക്കാനായി പോകുമായിരുന്നു. അപ്പോള് കത്തോലിക്ക മിഷണറിമാരുമായി ഇടപെടാന് അവര്ക്കവസരം ലഭിച്ചു. വൈദികരുടെയും സിസ്റ്റര്മാരുടെയും ജീവിതം അവരെ ആകര്ഷിച്ചു. അന്ന് ആ കുട്ടികള് ആ വൈദികരോടു ജ്ഞാനസ്നാനം ചോദിച്ചു വാങ്ങുകയും കത്തോലിക്കരായി മാറുകയുമായിരുന്നു. തുടര്ന്ന് അവര് അരുണാചല് പ്രദേശിലേക്കു മടങ്ങിപ്പോകുമ്പോള് അവര് സഭയുടെ മിഷണറിമാരായി മാറുമായിരുന്നു. മുപ്പത്തഞ്ചോളം കൊല്ലങ്ങള്ക്കു മുമ്പ് അരുണാചല് പ്രദേശ് ഒരു വിലക്കപ്പെട്ട പ്രദേശമായി തുടരുകയായിരുന്നു. അവിടെ സുവിശേഷപ്രഘോഷണം സാധ്യമായിരുന്നില്ല. പക്ഷേ ഈ കുട്ടികള് തങ്ങളുടെ സംസ്ഥാനത്തെ സുവിശേഷവത്കരിക്കുകയായിരുന്നു. രണ്ടു രൂപതകളാണ് ഇവിടെയുള്ളത്. മിയാവോയും ഇറ്റാനഗറും.
അരുണാചലിനെയും കേരളത്തെയും താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോള് തോന്നുന്ന ഒരു കാര്യം കേരളസഭയ്ക്കു വലിയ അത്ഭുതങ്ങള് സൃഷ്ടിക്കാന് കഴിയുമെന്നതാണ്. കേരളത്തില് കത്തോലിക്കരുടെ ജീവിതസാക്ഷ്യം തന്നെ വലിയ സുവിശേഷപ്രഘോഷണമായി മാറും. മറ്റുള്ളവര്ക്കു മുമ്പില് ക്രിസ്തുവിനു സാക്ഷ്യം നല്കാന് കഴിയുന്നത് വൈദികര്ക്കോ സിസ്റ്റേഴ്സിനോ മാത്രമല്ല. മാമ്മോദീസാ സ്വീകരിച്ച ഓരോ ക്രിസ്ത്യാനിയും ചുറ്റുമുള്ളവര്ക്കു മുമ്പില് സാക്ഷികളാകാന് വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. നമുക്കെല്ലാവര്ക്കും എപ്പോഴും ക്രിസ്തുവിനു സാക്ഷികളായി ജീവിക്കാന് സാധിക്കും. അരുണാചല് പ്രദേശിലെ ആ യുവവിദ്യാര്ത്ഥിനീവിദ്യാര്ത്ഥികളെ പോലെ.
ഇത്രയും വര്ഷങ്ങള്ക്കു ശേഷം പുറത്തു നിന്ന് കേരള സഭയിലേക്കു തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള് എന്തുതോന്നുന്നു? കേരള സഭയോട് എന്താണു പറയാനുള്ളത്?
36 വര്ഷം ഞാന് നാഗാലാന്ഡിലായിരുന്നല്ലോ. ഞാന് എപ്പോഴെല്ലാം അവധിക്കു വീട്ടില് പോകുമ്പോഴെല്ലാം ഞങ്ങളുടെ വടാട്ടുപാറ സെന്റ് മേരീസ് ഇടവകപ്പള്ളിയില് ബലിയര്പ്പിക്കുമ്പോഴെല്ലാം ആ ജനങ്ങളോടു ഞാന് പറയാറുണ്ട്. നാമെപ്പോഴും ഓര്ക്കേണ്ട ഒരു വചനം പള്ളിയുടെ മുമ്പില് എഴുതിവച്ചിട്ടുണ്ട്. ദൈവത്തിന് അസാധ്യമായി ഒന്നുമില്ല. നമ്മുടെ ബുദ്ധിമുട്ടുകളിലും പ്രശ്നങ്ങളിലും രോഗങ്ങളിലും ദൈവത്തിനൊരു വഴിയുണ്ട്, നാം എങ്ങനെ മുന്നോട്ടു പോകണമെന്ന്. ഇതുവരെയുള്ള ജീവിതത്തില് നിന്നു ഞാന് പഠിച്ചതും അതു തന്നെയാണ്. നമ്മുടെ കഴിവനുസരിച്ച് നമ്മള് പരമാവധി ചെയ്യുക. ബാക്കിയെല്ലാം ദൈവം ചെയ്തുകൊള്ളും. കേരളസഭയോടു പറയാനുള്ളതും ഇതുതന്നെ. മറ്റുള്ളവര്ക്കു മുമ്പില് വിശ്വാസ്യതയുള്ള സാക്ഷികളായി മാറുക. ഏതു ജീവിതാവസ്ഥയിലുള്ളയാളായാലും. നമ്മുടെ ജനങ്ങള് അതു ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്നും ഞാന് കരുതുന്നു.
കുടുംബങ്ങളാണ് ദൈവവിളികളെ വളര്ത്തുന്നത്. എന്റെ കുടുംബാംഗങ്ങളുടെ അനുദിനപ്രാര്ത്ഥനയാണ് എന്റെ ദൈവവിളിയെ സഹായിച്ചത്.
കേരള സഭയ്ക്കു അരുണാചല് പ്രദേശിലെ മിഷനെ എങ്ങനെയാണ് ഇനി സഹായിക്കാന് കഴിയുക ?
എപ്പോഴും ഞങ്ങള്ക്കുവേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥിക്കുക. അതാണ് കേരളസഭക്ക് അരുണാചലിനുവേണ്ടി ചെയ്യാന് കഴിയുന്ന ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം. നാല്പതു വര്ഷത്തെ മാത്രം ക്രൈസ്തവവിശ്വാസമുള്ള ജനതയാണ് ഇവിടത്തേത്. നാല്പതു വര്ഷത്തെ പഴക്കമേയുള്ളൂ അരുണാചലിലെ സഭയ്ക്ക്. അതിനുമുമ്പ് അനുമതിയുണ്ടായിരുന്നില്ല. അക്കാലത്തും വേഷപ്രച്ഛന്നരായി അരുണാചലിലേക്കു പോയിരുന്ന വൈദികരും മിഷണറിമാരും ഉണ്ട്. തൊഴിലാളികളായും മറ്റും അവരവിടെ ജീവിച്ചു. ഇന്ന് അരുണാചല് പ്രദേശിലൂടെ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോള് ഞാന് കാണുന്നത്, ബുദ്ധിമുട്ടുകള്ക്കിടയിലും അവര് നിലനിറുത്തുന്ന വിശ്വാസമാണ്. അതേ കുറിച്ചു നിരവധി ഗ്രന്ഥങ്ങള് തന്നെ എഴുതാനാകും. അരുണാചല് മിഷന് നേരിടുന്ന പ്രതിബന്ധങ്ങള്. ഇറ്റാനഗറിനുവേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥിക്കുക. കേരളത്തിന്റെ ഇരട്ടി വലിപ്പം വരുന്ന ഭൂപ്രദേശത്ത് കഴിയുന്ന 91000 കത്തോലിക്കരാണ് ഇറ്റാനഗറിലുള്ളത്. പ്രാര്ത്ഥിക്കുക. അരുണാചല് പ്രദേശിലേക്ക് കേരളത്തിലെ വിശ്വാസികളെ എപ്പോഴും സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു, നിങ്ങള്ക്കു വരികയും അരുണാചലിലെ സഭയെ നയിക്കുന്ന അത്മായരെയും അവര്ക്കു പിന്തുണ നല്കുന്ന വൈദികരെയും സിസ്റ്റര്മാരെയും അവരുടെ പ്രവര്ത്തനങ്ങളെയും കാണുകയും ചെയ്യാം.